صفحات

۱۳۹۰ اسفند ۲۰, شنبه

نوشته ای از روشندل بانو پروین غفاری


دختران وبانوان ايران زمين،
جای بسی شگفتی است که سنت و فرهنگ ايرانی با مسايل سياسی بيگانه مخلوط شود.
در دوران باستان زنان ايرانی جدا از مردان نبوده و هماره همدوش مردان در ساخت و ساز کشور و در توانمندی امپراتوری ايران بخدمت گمارده شده بودند. در آثار تخت جمشيد که نماد های آن هنوز در موزه شيکاگو موجود است نشان می دهد زنان در ساخت کاخ ها و ارتش ايران باستان در خدمت بوده و مزدی برابر و گاهی بالاتر از مردان دريافت میکردند.
زماني که آذرميدخت وپوراندخت از جمله پادشاهان ايران بودند، آن هنگام که فرمانده ناوگان دريايی ايران يک زن بنام آرتميس بود نه از سازمان ملل ونه از جوامع حقوق بشر خبری بود.
راستی های تاريخ را نمی توان انکار کرد. روز هشتم (8) مارچ بدنبال تظاهراتی که در روسيه انقلاب زده بلشويکی رخداد بنام روز زن معرفی شد. درحاليکه اين روز پيشتر بنام روز سن پيترزبوگ نام گذاری شده بود. ناگهان در سال 1917 بدنبال انقلاب بلشويکی، شخصی بنام بولشويک الکساندرا کولانتای، لنين را واداشت تا اين روز را در اتحاد جماهير شوروی به عنوان تعطيل رسمی بشناسند. ولی اين روز تا سال 1965 هنوز بعنوان روز کار شناخته می شد.
در هشتم مارچ سال 1965 است که صدر هييت رييسه شورای عالی اتحاد جماهير شوروی، تصميم می گيرد اينروز را بجای روز کار به عنوان روز زن اعلام کنند.
بدنبال اعلام روز کار در پی انقلاب بلشويکی روسيه در سال 1917 تقريبا تمام کشور های کومونيستی و سوسياليستی اين روز را بعنوان روزی تعطيل در گاهشمار خود مصرف می کردند. در سال 1922 چين و در سال 1936 اسپانيای کومونيست زير مهميز ژنرال هایی که به رسم تروتسکی و سوسياليسم کشور را اداره می کردند، در سال 1949 جمهوری خلق چين روز هشتم مارچ را بعنوان روز تعطيل جشن می گرفتند.
آن زمان که روز 8 مارچ فقط در بين کشور های کومونيستی جشن گرفته می شد آيا هرگز به آزاده زنانی همانند ماندانا، آرتميس، کتايون، هما، رکسانا يا ديگر بانوان ايرانی که در تاريخ بشر به کار های مهم گمارده می شدند (اينجا را نگاه کنید)
فکر کرده اند؟
از روزگاران باستان تا به اينسو روز هشتم اسپند ماه بنام «سپندارمز» وروز زن شناخته می شود. کداميک از رهبران جهان روز هشتم اسپند ماه ويا 17دیماه رابه
بانوان ايران شاد باش گفته اند، که برخی از رهبران امروزما که نماد تاريخ وفرهنگ ايران زمين شناخته می شوند راستی تاريخی را ناديده ميگيرند و در روز هشتم ماه مارچ به بانوان و دختران ايرانی و زنان کشور های ديگرشادباش می گويند؟
من، پروين غفاري در برابر روح بزرگ رضاشاه و محمدرضاشاه سرتعظيم فرود مي آورم و قدر زحمات آنان را ميدانم.
بانوان گرامی ايرانزمين، در جايگاهی که ايران هرروز، روز ويژه ای دارد شادباش گفتن روز جهاني زن در تاريخ 8 مارچ که متعلق به فرهنگ ما نيست، توهينی به ارزش های ملی و باستانی ما بحساب نمی آيد؟
دختران وبانوان ايرانی، اميد اين رادارم، که ايرانی در هر مقامی است، فقط ارزش تاريخی روز 17دی، روزآزادی زن در سال 1314 و 8 اسفند روز اعطای حقوق سياسی به زنان ايران را در سال 1341 به فرزندان خود بياموزند. اين شيوه پاسداشت تاريخ و فرهنگ و تمدن ايران است.
اميد آن دارم تا در آينده شاهد شادباش 17دي و8اسفند در سايت های رسمی باشيم.
سوگند ياد مي کنیم، تا سرفرازي دوباره ايران پادشاهی از پا ننشينیم، من 33سال است باچشم نابينا برای رسيدن به ايران پادشاهی مبارزه می کنم وتا نفس در سينه دارم، پيگير خواهم ماند.
شنيده می شود که «جنبش سبز» را يتيم قلمداد می کنند درحاليکه ملت ايران در سال 57 يتيم شده است. آنهايی که امروز به ظاهر وانمود می کنند طرفدار نظام پادشاهی هستند، هيچ کدام پادشاهی نمی خواهند.
امروز گفته می شود شهريار ايران رضاپهلوی پادشاه همه ايرانيان است!! بايد پرسيد آيا ابراهيم يزدی-مهدی بازرگان-قطب زاده-بني صدر-خاتمي، پادشاهی ميخواستند؟ آيا اين افراد و ياران ديگرشان در طيف بی وطنان توده ای و جبهه ملی اگر چنين می خواستند چرا دست در دست خمينی گذاشتند؟ اگر چنين بود چرا به دستور آمريکا واروپا، ايران را ويران کردند.
اگر چنين بود چرا ملتی رابخاک و خون کشيدند؟؟ چرا ما ايرانيان را آواره ساختند.
آرزومنديم به سر گردانی ايرانيان خاتمه داده شود و نجات ملت ايران درراه باشد.
اميوارم يادگار نيک انديش رضا پهلوي باشادباش گفتن 8 مارچ هر سال خون به دل ايرانيان اصيل نکند. واين مطالب را چندين بار هم شده خوب بخواند
ارزو دارم تاريخ وفرهنگ ايران را به فرزندان خود نيز اموزش دهد. تا آنها نيز8 مارچ روز زن ندانند.
نور,ايمان,فرح بايد بدانند از 2500سال پيش ايران پادشاهي پيشتاز ازادي زن بوده است.
پروين غفاري (روشندل)دخت کوروش بزرگ

هیچ نظری موجود نیست: