| |||||||||||
| |||||||||||
هم زمان با هیاهوئی که جریان عبور دو رزمناو ایرانی از آب های کانال سوئز برانگیخته است، نهاد کل اطلاعاتی ایالات متحده نیز آخرین گزارش خود را درباره برنامه های اتمی جمهوری اسلامی ایران انتشار داد که در آن ارزیابی شده که ایران به بحث و بررسی در مورد امکان بازگشت به برنامه های نظامی – هسته ای ادامه می دهد.
در گزارش پیشین (2007) گفته شده بود که ایران در سال 2003 به دنبال حمله نظامی آمریکا به عراق این برنامه ها را متوقف کرده بود – و اکنون ارزیابی می کند که ایران قصد دارد به همان مسیر باز گردد و مدت مدیدی است که بحث و بررسی دراین باره در سطح رهبری رژیم جریان دارد.
این ارزیابی جدید استدلال ایالات متحده را برای برقراری تحریم های شدیدتر علیه جمهوری اسلام ایران، در صحنه بین المللی قوی تر می سازد.
در داخل ایران، در همان زمان که حکومت امروز (جمعه 29 بهمن ماه – 18 فوریه) تظاهرات گسترده فرمایشی به راه انداخته تا ظاهرا نشان دهد که هنوز از حمایت مردمی برخوردار است، اوپوزیسیون مردم را فرا خوانده روز یکشنبه (پس فردا) به خیابان ها بیایند و از دو قربانی جنایات رژیم (صانع ژاله و محمد مختاری) یاد کنند و علیه سرکوبگری های رژیم شعار بدهند.
در گزارش پیشین (2007) گفته شده بود که ایران در سال 2003 به دنبال حمله نظامی آمریکا به عراق این برنامه ها را متوقف کرده بود – و اکنون ارزیابی می کند که ایران قصد دارد به همان مسیر باز گردد و مدت مدیدی است که بحث و بررسی دراین باره در سطح رهبری رژیم جریان دارد.
این ارزیابی جدید استدلال ایالات متحده را برای برقراری تحریم های شدیدتر علیه جمهوری اسلام ایران، در صحنه بین المللی قوی تر می سازد.
در داخل ایران، در همان زمان که حکومت امروز (جمعه 29 بهمن ماه – 18 فوریه) تظاهرات گسترده فرمایشی به راه انداخته تا ظاهرا نشان دهد که هنوز از حمایت مردمی برخوردار است، اوپوزیسیون مردم را فرا خوانده روز یکشنبه (پس فردا) به خیابان ها بیایند و از دو قربانی جنایات رژیم (صانع ژاله و محمد مختاری) یاد کنند و علیه سرکوبگری های رژیم شعار بدهند.
«کوتاه مدتی پس از تصمیم نهائی سران ایران،
تولید نخستین بمب هسته ای امکان پذیر است»
تولید نخستین بمب هسته ای امکان پذیر است»
جیمز کلاپر James Clapper رئیس نهاد اطلاعاتی ملی ایالات متحده National Intelligence Estimate (NIE) در جریان ادای شهادت در کمیسیون اطلاعاتی سنای آمریکا، جمهوری اسلامی ایران را همچنان یکی از چالش های اصلی امنیتی ایالات متحده دانست و به گزارش منابع خبری آمریکائی، از جمله گفت: «جمهوری اسلامی ایران می خواهد گزینه تولید بمب هسته ای را همچنان در دسترس داشته باشد و از این رو امکانات مختلفی را بررسی می کند تا در مدت کوتاهی پس از گرفتن تصمیم نهائی بتواند به این هدف برسد».
رسانه های گروهی جمهوری اسلامی ادعا کردند که این ارزیابی ثابت می کند که برنامه های اتمی ایران جنبه نظامی ندارد و برای کاربرد های مسالمت آمیز دنبال می شود. تلویزیون انگلیسی زبان حکومت با نام Press TV ادعا کرد که این گزارش یک بار دیگر ثابت می کند که ایران در مورد ماهیت برنامه های هسته ای خود، به جامعه بین المللی دروغ نگفته است.
به گزارش رویترز، کلاپر در سخنان خود در جریان ادای شهادت در سنا گفت: رهبران رژیم ایران مباحثات و ارزیابی های چهارسال اخیر خود را درباره آن که آیا تولید بمب اتمی به صلاحشان است یا نه، از سر گرفته اند.
در گزارش های پیشین گفته شده بود که سید علی خامنه ای فتوائی صادر کرده که به موجب آن "بمب اتمی و هرگونه سلاح دیگر کشتار همگانی، غیراسلامی است". برخی فرماندهان نظامی ایران نیز در گذشته چند بار گفته بودند که داشتن بمب هسته ای، کمکی به امنیت ایران نمی کند.
ولی کارشناسان امور ایران این استدلال ها را یک شگرد و حتی نوعی "تقیه" می دانند که هدف آن "خواب کردن" جامعه جهانی تا لحظه ای است که حکومت بر همه تکنولوژی غنی سازی اورانیوم و تولید بمب هسته ای دست یافته باشد. در آن هنگام، از لحظه اتخاذ تصمیم نهائی تا تولید بمب بیش از شش ماه فاصله نخواهد بود.
مقام ارشد اطلاعاتی ایالات متحده در ادامه ادای شهادت خود گفت: «پیشرفت های تکنولوژی در ایران در امور اتمی، به ویژه در امر غنی سازی اورانیوم، این ارزیابی ما را تقویت می کند که ایران احتمالا از توانائی های لازم علمی، تکنولوژی و صنعتی برای تولید بمب هسته ای برخوردار است».
جمیز کلاپر در ادامه سخنان خود گفت: «با توجه به این پیشرفت ها، ما به این ارزیابی می رسیم که ایران در سال های آینده خواهد توانست برای تولید بمب هسته ای، مقدار کافی اورانیوم بسیار غنی شده آماده سازد»
به نوشته برخی رسانه های اسرائیلی، در سند ارزیابی اطلاعاتی ایالات متحده آمده است که در داخل دستگاه رهبری جمهوری اسلامی ایران، پیرامون سود و زیان تولید بمب اتمی اختلاف نظر و بحث جریان دارد و برخی می گویند که با توجه به افزایش تحریم ها و احتمال شعله ور شدن اعتراض های منطقه ای، این امر به صلاح حکومت نیست.
یادآوری می شود: گروهی از قانونگزاران کنگره ایالات متحده هفته پیش قطعنامه ای ارائه کردند که در آن خواسته شده بر شدت تحریم ها افزوده شود و کمپانی هائی که با ایران داد و ستد دارند، مورد تحریم عملی ایالات متحده قرار گیرند.
رسانه های گروهی جمهوری اسلامی ادعا کردند که این ارزیابی ثابت می کند که برنامه های اتمی ایران جنبه نظامی ندارد و برای کاربرد های مسالمت آمیز دنبال می شود. تلویزیون انگلیسی زبان حکومت با نام Press TV ادعا کرد که این گزارش یک بار دیگر ثابت می کند که ایران در مورد ماهیت برنامه های هسته ای خود، به جامعه بین المللی دروغ نگفته است.
به گزارش رویترز، کلاپر در سخنان خود در جریان ادای شهادت در سنا گفت: رهبران رژیم ایران مباحثات و ارزیابی های چهارسال اخیر خود را درباره آن که آیا تولید بمب اتمی به صلاحشان است یا نه، از سر گرفته اند.
در گزارش های پیشین گفته شده بود که سید علی خامنه ای فتوائی صادر کرده که به موجب آن "بمب اتمی و هرگونه سلاح دیگر کشتار همگانی، غیراسلامی است". برخی فرماندهان نظامی ایران نیز در گذشته چند بار گفته بودند که داشتن بمب هسته ای، کمکی به امنیت ایران نمی کند.
ولی کارشناسان امور ایران این استدلال ها را یک شگرد و حتی نوعی "تقیه" می دانند که هدف آن "خواب کردن" جامعه جهانی تا لحظه ای است که حکومت بر همه تکنولوژی غنی سازی اورانیوم و تولید بمب هسته ای دست یافته باشد. در آن هنگام، از لحظه اتخاذ تصمیم نهائی تا تولید بمب بیش از شش ماه فاصله نخواهد بود.
مقام ارشد اطلاعاتی ایالات متحده در ادامه ادای شهادت خود گفت: «پیشرفت های تکنولوژی در ایران در امور اتمی، به ویژه در امر غنی سازی اورانیوم، این ارزیابی ما را تقویت می کند که ایران احتمالا از توانائی های لازم علمی، تکنولوژی و صنعتی برای تولید بمب هسته ای برخوردار است».
جمیز کلاپر در ادامه سخنان خود گفت: «با توجه به این پیشرفت ها، ما به این ارزیابی می رسیم که ایران در سال های آینده خواهد توانست برای تولید بمب هسته ای، مقدار کافی اورانیوم بسیار غنی شده آماده سازد»
به نوشته برخی رسانه های اسرائیلی، در سند ارزیابی اطلاعاتی ایالات متحده آمده است که در داخل دستگاه رهبری جمهوری اسلامی ایران، پیرامون سود و زیان تولید بمب اتمی اختلاف نظر و بحث جریان دارد و برخی می گویند که با توجه به افزایش تحریم ها و احتمال شعله ور شدن اعتراض های منطقه ای، این امر به صلاح حکومت نیست.
یادآوری می شود: گروهی از قانونگزاران کنگره ایالات متحده هفته پیش قطعنامه ای ارائه کردند که در آن خواسته شده بر شدت تحریم ها افزوده شود و کمپانی هائی که با ایران داد و ستد دارند، مورد تحریم عملی ایالات متحده قرار گیرند.
دو رزمناو ایرانی در آب های دریای سرخ در
انتظار اجازه عبور از کانال سوئز هستند»
انتظار اجازه عبور از کانال سوئز هستند»
در مورد دو رزمناوی که ایران قصد دارد وارد آب های دریای مدیترانه کند، آخرین خبری که پیش از ظهر امروز (جمعه) انتشار یافت آن بود که ناوچه موشک انداز "الوند" همراه با ناو لوجستیک "خارک" در آب های دریای سرخ به کانال سوئز نزدیک شده اند، ولی هنوز از موعد احتمال عبور آن ها خبری در دست نیست – گرچه ممکن است این عبور در ساعات آینده و یا احتمالا فردا (شنبه) عملی شود.
پیشتر به اشتباه گزارش شده بود که ایران قصد عبور دادن ناوشکن سبلان را دارد.
وزرات خارجه مصر شب گذشته اعلام داشت که تقاضای ایران برای اعطای اجازه عبور به دو رزمناو آن کشور از کانال سوئز به طور رسمی دریافت شده و مقامات امنیتی مصر این تقاضا را مورد بررسی قرار داده اند.
حسام زکی سخنگوی وزارت خارجه گفت: مصر امکان عبور رزمناوها را بدون انجام رسیدگی، نفی نمی کند – و این در حالی که رسانه های همگانی مصری پیشتر گفته بودند که دولت قاهره چنین اجازه ای را صادر نخواهد کرد.
مقصد این دو رزمناو رسیدن به بندر لاذقیه سوریه است و بدین سان برای نخستین بار یک رزمناو موشک انداز ایرانی (الوند) همراه با یک کشتی تدارکاتی (خارک) به موازات سواحل اسرائیل و در فاصله چند کیلومتری از آن حرکت خواهند کرد.
طبق قوانین دریائی بین المللی، مصر حق دارد فقط از عبور ناوهای کشوری جلوگیری کند که با مصر در حال جنگ است – و طبعا چنین امری در مورد روابط مصر و ایران درست نیست.
اویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه اسرائیل فرستادن دو کشتی جنگی ایرانی به آب های دریای مدیترانه را "یک اقدام تحریک آمیز" توصیف کرد. ولی مقامات حکومتی در تهران گفتند "رژیم صهیونیستی نمی تواند مقررات بین المللی رفت و آمدهای دریائی را رقم بزند".
کارشناسان اسرائیلی احتمال می دهند که فرستادن رزمناو به بندر لاذقیه سوریه می تواند نخستین سنگ بنای ایجاد یک پایگاه دریائی ایرانی در آب های شمالی نزدیک اسرائیل باشد که بی تردید باید آن را جدی گرفت. آن ها یادآوری می کنند که حضور نظامی مستقیم و غیرمستقیم جمهوری اسلامی ایران در لبنان نیز در سال 1982 با فرستادن یک گروه پانصد نفره افراد سپاه پاسداران به بهانه کمک به مردم لبنان در نبرد اسرائیل علیه سازمان های ترور فلسطینی در آن کشور آغاز شد و به برپائی حزب الله انجامید که اکنون می خواهد سراسر لبنان را ببلعد.
در گزارش های رسمی ایران آمده است که توقف رزمناوهای ایرانی در لاذقیه تنها برای چند روز خواهد بود – ولی جانشین فرمانده نیروی دریائی ایران پیشتر گفته بود که ماموریت آموزشی – اطلاعاتی ممکن است تا یک سال به درازا بکشد.
ایران در دوران شاه فقید چهارفروند ناوچه از نوع الوند را از بریتانیا خریداری کرد که امروز از نظر تکنولوژی و توان رزمی کهنه تلقی می شوند و به ویژه سیستم دفاعی آن ها عقب مانده است.
در جریان جنگ با عراق، یکی از این چهار رزمناو به نام سهند در سال 1367 در جریان درگیری با ناوگان دریائی ایالات متحده در خلیج فارس بلافاصله غرق شد و رزمناو سبلان به شدت آسیب دید و مدت دو سال بدون استفاده ماند – ولی بعد تعمیر گردید و به خدمت بازگشت داده شد.
پیشتر به اشتباه گزارش شده بود که ایران قصد عبور دادن ناوشکن سبلان را دارد.
وزرات خارجه مصر شب گذشته اعلام داشت که تقاضای ایران برای اعطای اجازه عبور به دو رزمناو آن کشور از کانال سوئز به طور رسمی دریافت شده و مقامات امنیتی مصر این تقاضا را مورد بررسی قرار داده اند.
حسام زکی سخنگوی وزارت خارجه گفت: مصر امکان عبور رزمناوها را بدون انجام رسیدگی، نفی نمی کند – و این در حالی که رسانه های همگانی مصری پیشتر گفته بودند که دولت قاهره چنین اجازه ای را صادر نخواهد کرد.
مقصد این دو رزمناو رسیدن به بندر لاذقیه سوریه است و بدین سان برای نخستین بار یک رزمناو موشک انداز ایرانی (الوند) همراه با یک کشتی تدارکاتی (خارک) به موازات سواحل اسرائیل و در فاصله چند کیلومتری از آن حرکت خواهند کرد.
طبق قوانین دریائی بین المللی، مصر حق دارد فقط از عبور ناوهای کشوری جلوگیری کند که با مصر در حال جنگ است – و طبعا چنین امری در مورد روابط مصر و ایران درست نیست.
اویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه اسرائیل فرستادن دو کشتی جنگی ایرانی به آب های دریای مدیترانه را "یک اقدام تحریک آمیز" توصیف کرد. ولی مقامات حکومتی در تهران گفتند "رژیم صهیونیستی نمی تواند مقررات بین المللی رفت و آمدهای دریائی را رقم بزند".
کارشناسان اسرائیلی احتمال می دهند که فرستادن رزمناو به بندر لاذقیه سوریه می تواند نخستین سنگ بنای ایجاد یک پایگاه دریائی ایرانی در آب های شمالی نزدیک اسرائیل باشد که بی تردید باید آن را جدی گرفت. آن ها یادآوری می کنند که حضور نظامی مستقیم و غیرمستقیم جمهوری اسلامی ایران در لبنان نیز در سال 1982 با فرستادن یک گروه پانصد نفره افراد سپاه پاسداران به بهانه کمک به مردم لبنان در نبرد اسرائیل علیه سازمان های ترور فلسطینی در آن کشور آغاز شد و به برپائی حزب الله انجامید که اکنون می خواهد سراسر لبنان را ببلعد.
در گزارش های رسمی ایران آمده است که توقف رزمناوهای ایرانی در لاذقیه تنها برای چند روز خواهد بود – ولی جانشین فرمانده نیروی دریائی ایران پیشتر گفته بود که ماموریت آموزشی – اطلاعاتی ممکن است تا یک سال به درازا بکشد.
ایران در دوران شاه فقید چهارفروند ناوچه از نوع الوند را از بریتانیا خریداری کرد که امروز از نظر تکنولوژی و توان رزمی کهنه تلقی می شوند و به ویژه سیستم دفاعی آن ها عقب مانده است.
در جریان جنگ با عراق، یکی از این چهار رزمناو به نام سهند در سال 1367 در جریان درگیری با ناوگان دریائی ایالات متحده در خلیج فارس بلافاصله غرق شد و رزمناو سبلان به شدت آسیب دید و مدت دو سال بدون استفاده ماند – ولی بعد تعمیر گردید و به خدمت بازگشت داده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر