در آستانه دور تازه مذاکرات با گروه 1+ 5
رژیم نگران از تشدید تحریمها، به نعل و میخ می زند
▪ لحن کلام سخنگویان رژیم در برابر قدرت های خارجی به ملایمت و در مقابل مخالفان و معترضان داخلی به خشونت گراییده است
▪ آمریکا اعلام کرد که «ابتکار» جمهوری اسلامی برای بازدید از تدسیسات اتمی ایران ترفندی بیش نیست
رسماً اعلام شد که مذاکرات گروه 1+5 با هیأت نمایندگی جمهوری اسلامی، روز پنجشنبه بیستم ژانویه (سی‌ام دی ماه) در استانبول انجام خواهد گرفت. مدت مذاکرات حداکثر دو روز پیش‌بینی شده است.
گزینش استانبول امتیازی است که به رژیم تهران داده شد اما تأثیر چندانی در کیفیت مذاکرات و تصمیمات کنفرانس نخواهد داشت. مذاکرات چه در استانبول انجام شود و چه در ژنو یا وین، تداوم گفت و گوهای چند ساله و هدف آن، دسترسی به یک پاسخ روشن درباره فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی است.
رژیم تهران تنها در صورتی می‌تواند از اجلاس هفته آینده نتیجه دلخواه بگیرد که با روشی متفاوت نسبت به گذشته بر سر میز مذاکره بنشیند و حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشد. اما چند روز مانده به گردهمایی استانبول، قرینه‌ای بر چنین تغییر برخورد مشاهده نمی‌شود.
البته تغییر لحن، یا به عبارت دقیق‌تر تعدیل لحن رژیم را در هفته‌های اخیر نمی‌توان نادیده گرفت. از سخنان تند و تیز و تهدیدآمیز در واکنش نسبت به تصمیمات شورای امنیت و کشورهای غربی آشکارا پرهیز می‌شود و رژیم، حتی برای آن که فضا را اندکی آرام کند، اعلام داشت که آماده است به نمایندگان تعدادی از کشورهای عضو شورای امنیت و شورای حکام آژانس بین‌المللی نظارت بر انرژی اتمی اجازه بازدید از نیروگاههای هسته‌ای ایران بدهد.
این دعوتنامه از طرف علی اصغر سلطانیه نماینده جمهوری اسلامی در آژانس بین‌المللی، هفته گذشته در اختیار نمایندگان چین و روسیه و تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و گروه غیرمتعهدها قرار گرفت. آمریکا و انگلستان و فرانسه و آلمان در فهرست دعوت شدگان قرار نداشتند.
رامین مهمان پرست، سخنگوی وزارت امور خارجه، روز سه‌شنبه در تهران گفت «دعوت از سفرای کشورهای مختلف برای بازدید از تأسیسات هسته‌ای کشورمان یک بار دیگر حسن نیّت ایران را در همکاری با آژانس اتمی و نیز صلح آمیز بودن فعالیت‌های ما نشان می‌دهد».
اما سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روز سه‌شنبه این اقدام را یک «ترفند» تازه از سوی جمهوری اسلامی قلمداد کرد و اظهار داشت «اینها ترفندهایی است که ایران در گذشته هم به کار برده است. آنها یک شیء براق را نشان می‌دهند و می‌گویند نه! آنجا را نگاه نکنید، اینجا را نگاه کنید!»
فیلیپ کراولی افزود «ما در این شعبدۀ تبلیغاتی شرکت نمی‌کنیم و دلیلی هم نمی‌بینیم دیگر کشورها بخواهند شرکت کنند، چون اگر هم در این بازدید شرکت کنند چیز مهمی دستگیرشان نخواهد شد».
سخنگوی کاترین اشتون کمیسر عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امنیتی نیز روز چهارشنبه در بروکسل گفت «این اتحادیه هنوز به دعوت ایران پاسخ نداده است. ما لازم می‌دانیم تاکید کنیم که برای راهیابی در مورد مشکل، روندی وجود دارد و این آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که باید تأسیسات اتمی ایران را توسط بازرسان و کارشناسان خود بازدید کند».
تفرقه بینداز و در امان باش!
جمهوری اسلامی با توسل به هر وسیله می‌کوشد در میان کشورهایی که می‌توانند بر تصمیمات مجامع جهانی در قبال مسأله هسته‌ای ایران تأثیر بگذارند شکاف بیندازد و مانع از «اجماع» شود.
آخرین مصوبه شورای امنیت، صورت جدی‌تری به تحریمهای بین‌المللی بخشیده و اثرات منفی آن چه در داخل و چه در خارج ظاهر شده است. توافق‌های بین‌المللی تا حد زیادی راههای دور زدن تحریمها را مسدود ساخته است. تضییقات اقتصادی و بازرگانی بر بازارهای ایران فشار می‌آورد و قیمتها هر روز بالا و بالاتر می‌رود و توده‌های مردم را در برابر مشکلات روزافزون زندگی قرار می‌دهد.
نگرانی رژیم نیز به همین نسبت افزایش می‌یابد. رژیم نگران آن است که این فشارها کاسه صبر مردم را لبریز و زمینۀ یک طغیان عمومی را فراهم سازد. به همین دلیل است که در هفته‌های اخیر از مبارزطلبی و رجزخوانی در برابر جامعۀ جهانی کاسته و در عوض، بر شدت عمل در برخورد با مخالفان و معترضان داخلی افزوده است.
در نماز جمعه هفتۀ گذشته، «آیت‌الله» احمد جنتی به دیدار جناح «اصلاح طلبان» مجلس اسلامی با سید محمد خاتمی اشاره کرد و در پاسخ شرایطی که وی برای مشارکت اصلاح طلبان در انتخابات تعیین کرده است گفت «فتنه‌گران هنوز هم به تحریکات خود ادامه می‌دهند و برای کشور شرط و شروط می‌گذارند ولی باید گفت وقاحت هم حد و مرزی دارد، مردم شما را قبول ندارند. چه کسی به شما رأی می‌دهد؟»
محمد خاتمی «کف خواسته‌ها»ی اصلاح طلبان را «آزادی زندانیان سیاسی، ایجاد فضای آزاد برای احزاب و گروهها و رفع محدودیت‌های نابجا، پایبندی همگان بخصوص مسؤولان به قانون اساسی و اجرای همه جانبه و کامل آن و فراهم آوردن ساز و کاری برای برگذاری انتخابات سالم و آزاد» اعلام کرد و گفته بود تنها در این شرایط است که «اصلاح طلبان» در انتخابات شرکت خواهند کرد.
احمد جنتی گفت «در قضایای فتنه سال گذشته عده‌ای که پیش از این چهره دیگری از خود به نمایش می‌گذاشتند بازشناخته شدند و غربالی صورت گرفت که خواص در آن به دو قسمت تقسیم شدند، یکی خواص انقلابی و ولایی، دوم خواص غیرانقلابی که مردم به آنها نمره صفر دادند. امروز اینها برای شرکت در انتخابات شرط می‌گذارند. اصلاً احتیاجی به حضور اینها نیست. آنها خوابهایی می‌بینند که بی‌تعبیر است. مردم قبولشان ندارند و بهتر است همان گونه که کنار کشیدند کنار بمانند».
حسین شریعتمداری نیز در «کیهان» مصادره شده نوشت «آن عده از نمایندگان فراکسیون اقلیت مجلس که با خاتمی دیدار داشته‌اند چه ندانسته و ناخواسته به این جرم بزرگ تن داده باشند و چه خودآگاه، آنچه در آن تردید نیست این که شورای نگهبان مطابق نصّ صریح قانون، حق تأیید صلاحیت آنها را برای ورود دوباره به خانه ملت نخواهد داشت»!
وحشت از روز مبادا
در شرایطی که فضا برای طغیان عمومی مساعد می‌شود، وحشت رژیم از آن است که شکست مذاکرات استانبول به تشدید تحریمها بینجامد و سرانجام، تحریمهای نفتی را نیز به دنبال بیاورد. در آن صورت، علاوه بر این که دست حکومت برای پرداخت‌های تحریم شکن بسته می‌شود، سرویس‌های حمل و نقل نیز دچار اختلال جدی خواهد شد و مردم در نوعی حالت محاصره قرار می‌گیرند.
از بیم چنین روزها و چنان رویدادی است که رژیم حتی راه خروج تانکرهای حامل مواد سوختی را در مرز افغانستان بست و موجب شد سفارت ایران در کابل با تظاهرات اعتراض آمیز افغان‌ها روبرو شود.
تظاهرکنندگان که در برابر سفارت ایران مستقر شده بودند طی قطعنامه‌ای از دولت افغانستان خواستند دست به عمل متقابل بزند و کالاهای ایرانی را تحریم کند.
افغانستان تمام مواد نفتی مورد نیاز خود را از خارج تأمین می‌کند و حدود سی درصد آن از طریق ایران به آن کشور می‌رسد.
صدها تانکر حامل بنزین و گازوئیل و نفت سفید که از کشورهای عراق، ایران، کازاخستان و ترکمنستان برای مصرف داخلی افغانستان خریداری شده است، در مرزهای شرقی ایران متوقف مانده‌اند و از ورودشان به خاک افغانستان جلوگیری می‌شود.
سفارت جمهوری اسلامی در پاسخ دولت افغانستان مدعی شده هدف از این اقدام جلوگیری از دسترسی نیروهای آمریکایی و ناتو مستقر در خاک افغانستان به محمولۀنفتکشها است حال آن که نیروهای مذکور سوخت مورد نیاز خود را از مسیر دیگری، از جمله خاک پاکستان دریافت می‌کنند و به سوخت ارسالی از طریق خاک ایران نیاز ندارند.
اقدام جمهوری اسلامی موجب شده است که بهای مواد نفتی شدیداً در افغانستان بالا برود و مردم آن کشور را در سرمای شدید زمستان با مشکل روبرو سازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر