جمهوری اسلامی ایران درکشتاراهالی جنوب سودان، به دولت خرطوم یاری رسانده بود

برگزاری همه پرسی درجنوب سودان،همراه با نگرانی  درباره پیامدهای آن، زیر نظارت بین المللی ادامه دارد 10 ژانویه 2011

بسیاری از کشورهای جهان از برگزاری رفراندوم در جنوب سودان ابراز خرسندی عمیق کردند و این امید را بیان داشتند که این اقدام تاریخی موجب پایان بخشیدن به چند دهه خونریزی و کشتار گردد و در یک بخش مهم آفریقا آرامش برقرار کند و بر صلح جهانی نیز تاثیر سازنده باقی بگذارد. ارزیابی می شود که در دوران جنگ داخلی خونین بین دولت مرکزی سودان و اهالی جنوب که خواهان رسیدن به حقوق شهروندی و آزادی های فردی و اجتماعی بوده اند، حدود دو میلیون نفر کشته و میلیون ها نفر دیگر بی خانمان شده اند. شمار زیادی از این نگون بختان در اثر گرسنگی و پیامدهای نبردهای ویرانگر جان باختند. پرزیدنت باراک اوباما در مقاله ای که در این باره در نیویورک تایمز انتشار یافت، برگزاری همه پرسی در سودان را "یک فرصت نادر تاریخی به منظور آغازی نوین" نامید و از آن ابراز خرسندی عمیق کرد. ولی رسانه های همگانی در ایران از این روند ابراز نگرانی عمیق کردند و آن را زمینه ساز تجریه "کشور مسلمان سودان" به یاری "صهیونیسم و استکبار" توصیف کردند. جمهوری اسلامی ایران درکشتاراهالی جنوب سودان، به دولت خرطوم  یاری  رسانده بود رژیم کودتائی عمر البشیر در خرطوم تعهد کرده بود که شش سال پیش (ژانویه 2005) این همه پرسی برگزار شود، ولی خواست بین المللی را تا هفته های اخیر نادیده گرفته بود. جمهوری اسلامی ایران در گذشته با اعطای مبالغ کلان به دولت خرطوم و حتی فرستادن هواپیما و نیروی نظامی، در کشتار اهالی مسیحی و بت پرست جنوب سودان شرکت جسته و مرتکب جنایات جنگی شده بود. در مقاله ای که در شماره امروز (دوشنبه 20 دی ماه – 10 ژانویه 2011) روزنامه "نیویورک تایمز" انتشار یافت، پرزیدنت باراک اوباما (که خود ریشه آفریقائی دارد) نوشت، در این هفته میلیون ها نفر اهالی سودان به پای صندوق های رای می روند تا بیان کنند که آیا می خواهند همچنان بخشی از سودان کنونی باقی بمانند و یا کشور مستقل خویش را برپا سازند. این همه پرسی و میزان یاری رسانی دولت مرکزی خرطوم به انجام آن، تعیین خواهد کرد که آیا مردمانی که این چنین رنج دیده و مصیبت کشیده اند، در مسیر آشتی و سازندگی گام برخواهند داشت، ویا روند خونریزی و کشتار باز خواهد گشت؟ این امر نه تنها بر سرنوشت و آینده سودان تاثیر گذار خواهد بود، بلکه در سراسر آفریقا و در جهان نیز بازتاب خواهد داشت. آشنایان امور سودان می گویند در مورد این همه پرسی که از روز گذشته (یک شنبه) آغاز شده و تا پایان هفته ادامه خواهد داشت، نگرانی های بسیاری وجود دارد و پرسش های مهم مطرح است: آیا همه پرسی به صورت سالم برگزار خواهد شد؟ آیا در شمارش آراء تقلب نخواهد شد؟ در پاسخ به این پرسش گفته شده که ده ها نفر از شخصیت های بین المللی و کارشناسان خارجی به عنوان ناظر در جنوب سودان مستقر گردیده اند و امیدوارند که به انجام یک همه پرسی سالم و آزاد کمک کنند. سؤالات سرنوشت سازی درباره آینده سودان و دیگر کشورهای آفریقائی مطرح شده است پرسش دیگر آن است که آیا این همه پرسی از اکثریت لازم برخوردار خواهد شد و یا ممکن است به خاطر درصد ناچیزی، رای کافی به دست نیاید و برپائی کشور مستقل مردمانی که تا کنون از تسلط بنیادگرایان اسلامی رنج برده اند، امکان پذیر نگردد؟ آیا دولت عمر البشیر، نتایج این همه پرسی را، در صورتی که با اکثریت لازم همراه باشد، خواهد پذیرفت و به عملی شدن آن یاری لازم را خواهد رساند؟ سرنوشت حوزه های نفتی که در فاصله بین شمال و جنوب قرار دارد چه خواهد شد؟ آن شمار از اهالی جنوب که در نواحی شمال سودان زندگی می کنند چه خواهند کرد؟ آیا تجزیه سودان، تمامیت ارضی دیگر کشورهای آفریقا را به خطر نخواهد انداخت؟ این پرسش به ویژه از آن نظر اهمیت دارد که تقریبا همه کشورهای آفریقائی، از مراکش و الجزایر و تونس در شمال تا آفریقای جنوبی، از اقوام و قبائل و طوائف مختلف تشکیل شده اند و حتی زبان ها و فرهنگ های متفاوت دارند. بنا براین، اگر هر قبیله و قوم خواهان برخورداری از خودگردانی و حتی خودفرمانی (استقلال) گردد، قاره آفریقا به چه سرنوشتی دچار خواهد شد؟ علی رغم این پرسش های مهم و سرنوشت ساز، بسیاری از کشورهای جهان از استقلال جنوب سودان جانبداری کرده و امید دارند که به نیم قرن خونریزی و کشتار پایان داده شود. اکنون چند دهه است که اهالی جنوب برای رسیدن به استقلال خویش قربانی داده اند. آن ها می گویند که شمال مسلمان نشین، اهالی جنوب را که مسیحی یا بت پرست هستند همیشه سرکوب کرده و آن ها را عقب مانده نگاه داشته و حقوق شهروندی آنان را پایمال ساخته و اکنون هنگام آن است که از استقلال و شکوفائی و آزادی برخوردار شوند. پس از چهار ده کشتار و قربانی شدن شمار عظیمی از مردم جنوب سودان، طرفین بالاخره در ژانویه 2005 به توافق آتش بس و برگزاری همه پرسی رسیدند، تا مردم جنوب تعیین کنند که آیا می خواهند همچنان بخشی از کشور اسلامی و رژیم تروریست پرور عمر البشیر باشند، و یا خواهان استقلال هستند. ولی البشیر در تمام این سال ها تعهد خود را نادیده گرفت و حاضر به انجام همه پرسی نشد، تا بالاخره با دور شدن از همکاری های تروریستی با جمهوری اسلامی ایران و همچنین فشار سنگینی که بر سر کشتار مردم مسلمان دارفور به دست ماموران حکومت خرطوم از جانب جامعه جهانی بر آن رژیم وارد آمد، انجام همه پرسی از دیروز (یک شنبه) آغاز شد. رهبر جان باخته سیاه پوستان جنوب سودان از روابط همکاری با اسرائیل جانبداری کرده بود. تلاش جهانی برای حل مساله جنوب سودان، از پشتیبانی گسترده دست کم چهل کشور جهان برخوردار گردید. .ولی جمهوری اسلامی ایران با جعل واقعیات و ادامه حمایت از خونریزی و کشتار مردم غیرمسلمان جنوب سودان، عملا مخالفت خود را با این روند جهانی نشان داد. خبرگزاری ایرنا دولت ایالات متحده را متهم ساخت که نه تنها قصد تجریه سودان را دارد، بلکه می خواهد سراسر آفریقا را به هرج و مرج دچار کند. خبرگزاری مهر در تهران در یک گزارش تحلیلی ادعا کرد که این اسرائیل است که می خواهد سودان تجریه شود و مدیریت روند تجزیه طلبانه را به عهده گرفته است. در حالی که ده ها کشور بزرگ و کوچک دنیا دست به دست یکدیگر داده اند تا این خونریزی و کشتار بی رحمانه انسان ها پایان گیرد و یک کانون تنش در آفریقا و جهان از میان رود، خبرگزاری مهر در گزارش تحلیلی خود نوشت: دخالت عوامل خارجی در برگزاری این همه پرسی مشهود است و از مداخله گران خارجی، می توان به رژیم اسرائیل اشاره کرد که در آن سرزمین به فتنه گری پرداخته است. خبرگزاری مهر با تحریف واقعیات و جعل خبر، ادعا کرد که اسرائیل مقادیر کلانی جنگ افزار در اختیار مردم جنوب سودان قرار داده و به آموزش چریک های جنوب سودان پرداخته است. این دقیقا همان اتهامی است که از سوی جهانیان، در رابطه با نقش جمهوری اسلامی در به وجود آوردن، مسلح کردن و آموزش دادن گروه تروریستی حزب الله در لبنان مطرح می گردد. آن چه به ویژه موجب خشم دست اندرکاران جمهوری اسلامی شده این واقعیت است که رهبران جنوب سودان بارها اعلام داشته اند که برخلاف دولت خرطوم، هیچ خصومتی با اسرائیل و یا کشورهای دیگر ندارند بلکه روابط آینده خود با ممالک جهان را بر حسب منافع ملی تعیین می کنند. جان گارانگ رهبر جنبش آزادی بخش جنوب سودان (که در سال 1983 رهبری را به دست گرفت و چند سال بعد در یک حادثه مرموز سقوط هواپیما جان باخت) بارها گفته بود که با اسرائیل خصومتی ندارد و هرگاه که اهالی سیاه پوست جنوب به استقلال برسند، خواهان همکاری با اسرائیل است.